جدول جو
جدول جو

معنی پری پیکر - جستجوی لغت در جدول جو

پری پیکر
(دخترانه)
آنکه اندامی زیبا چون پری دارد
تصویری از پری پیکر
تصویر پری پیکر
فرهنگ نامهای ایرانی
پری پیکر
کسی که اندام بسیار زیبا مانند اندام پری دارد
تصویری از پری پیکر
تصویر پری پیکر
فرهنگ فارسی عمید
پری پیکر
(پَ پَ / پِکَ)
که اندامی چون پری دارد:
فریب پری پیکران جوان
نخواهد کسی کو بود پهلوان.
فردوسی.
... و غلام پری پیکر... بالای سر بخدمت ایستاده. (گلستان).
ز لاحولم آن دیوهیکل بجست
پری پیکر اندر من آویخت دست.
(بوستان).
... برقص اندر آمد پری پیکری.
(بوستان).
بر رخ ساقی پری پیکر
همچو حافظ بنوش بادۀ ناب.
حافظ
لغت نامه دهخدا
پری پیکر
که پیکری چون پری دارد که اندامی چون پری دارد
تصویری از پری پیکر
تصویر پری پیکر
فرهنگ لغت هوشیار
پری پیکر
پریسا، پری منظر، پری وار، پریوش، خوش اندام، خوش هیکل، ناز
متضاد: دیومنظر
فرهنگ واژه مترادف متضاد

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از پیل پیکر
تصویر پیل پیکر
دارای پیکر بزرگ مانند پیل، بزرگ جثه، تنومند
فرهنگ فارسی عمید
(پَ پَ کَ)
نام یکی از بخشهای گرگان و بجای بش بوسقه برگزیده شده است. (فرهنگستان)
لغت نامه دهخدا
(پی پَ / پِ کَ)
دارای پیکری چون پیل. عظیم الجثه. فیل تن: مردی پیل پیکر، یا اسبی پیل پیکر، تناور. بزرگ جثه:
برفت و برخش اندر آورد پای
برانگیخت آن پیل پیکر ز جای.
فردوسی.
چو ببرید رستم سر دیو پست
بر آن بارۀ پیل پیکر نشست.
فردوسی.
بر آن چرمۀپیل پیکر نشست
درفش سر نامداران به دست.
فردوسی.
بفرمود تا برنهادند زین
بر آن پیل پیکر هیون گزین.
فردوسی.
میان را ببستم بنام بلند
نشستم بر آن پیل پیکر سمند.
فردوسی.
کمندی بفتراک زین درببست
بر آن بارۀ پیل پیکر نشست.
فردوسی.
تو از کودکی جنگ کردن گرفتی
ز دست و بر و بازوی پیل پیکر.
فرخی.
آهو خرام و گور سرین و پلنگ طبع
خرگوش گام و شیردل و پیل پیکر است.
شرف شفروه.
ز کوپال آن پیل جنگ آزمای
درآمد سر پیل پیکر ز پای.
نظامی.
شه پیل پیکر به خم ّ کمند
در آورد قنطال را زیر بند.
نظامی.
، دارای نقش و تصویر پیل (علم و لواء) :
چنین گفت کان طوس نوذر بود
درفشش کجا پیل پیکر بود.
فردوسی.
زده پیش او پیل پیکر درفش
به نزدش سواران زرینه کفش.
فردوسی.
هنوز اندرین بد که گرد بنفش
پدید آمد و پیل پیکر درفش.
فردوسی.
چنان دان که آن پیل پیکر درفش
سواران و شمشیرهای بنفش.
فردوسی.
یکی پیل پیکر درفش از برش
به ابر اندر آورده زرین سرش.
فردوسی.
زده پیل پیکر درفش از برش
ز یاقوت تخت و ز در افسرش.
اسدی.
، آنچه به شکل پیل ساخته شده باشد:
از دشمن ار چو کوره یک دم خلاف بینی
از گرز پیل پیکر، ساکن کنش چو سندان.
پرویز ملک (لباب الالباب چ نفیسی ص 54)
لغت نامه دهخدا
(کَ پَ / پِ کَ)
دارای پیکره و نقش کرگدن:
بر آن کوه فرخ برآمد ز پست
یکی کرگ پیکر درفشی به دست.
فردوسی.
، قوی و تناور چون کرگدن
لغت نامه دهخدا
(گُ پَ / پِ کَ)
گرگ منظر، درفشی که به هیأت گرگ باشد:
یکی گرگ پیکر درفش از برش
به ابر اندر آورده زرین سرش.
فردوسی.
به پیش اندرون گرگ پیکر یکی
یکی ماه پیکر ز دور اندکی.
فردوسی.
ز تیغ دلیران هوا شد بنفش
نه پیداست آن گرگ پیکر درفش.
فردوسی
لغت نامه دهخدا
تصویری از پیل پیکر
تصویر پیل پیکر
عظیم الجثه، تناور
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از شیر پیکر
تصویر شیر پیکر
آنچه که نقش شیر بر آن مصور باشد (درفش علم)
فرهنگ لغت هوشیار
آنچه دارای اندام و پیکر گرگ باشد، درفشی که شکل گرگ بر آن منقوش باشد: شاه او را خلعت داد و علم گرگ پیکر بدو داد و سپاه او را نیز ترتیب داد
فرهنگ لغت هوشیار